درد دلی با خدا

به نام او که دل را آفرید تا درد دل گویم با خودش

من پر از خطایم و هر روز بر خطاهایم افزوده می شود ولی هنوز در وجودم چراغی به نام نماز روشن است.

چراغی که از نورش افلاک  هم روشن می شود ولی ای کاش قدر این چراغ را بدانم.

 اگر نماز نبود من الان اوضایم خیلی بدتر بود شاید دیگر مسلمان نبودم ولی با اینکه غرق گناهم ولی برای رسیدن به حقیقت این چراغ هنوز تلاش میکنم.

خدا یا مرا ببخش با هر آن چه کردم خدایا بر من رحم کن با هر خطایی که کردم خدایا با من مهربان باش با هر نامهربانی که کردم خدایا  جز تو که را دارم هیچ چیز جز تو ندارم یا رب غفار الذنوب.

خدا مرا دوست دارد ولی من نافرمانی او کردم چرا گناه می کنم خسته ام دیگر تاب راه رفتن ندارم در این دنیا که همه چیز سراب است من سر چشمه (خدا) را گم کرده ام

خدایا تویی ناظر اعمال من، تویی حاکم به رفتار من، تویی دانا به گفتار من، تویی عالم به احوال من، اگر به تو نگویم به که گویم دلم تنگ است از گناهانم دلم خسته است از کردارم مگر مولایم علی نبود که دردش را به چاه میگفت ان که بر همه عرب سرور بود خدایا من که بر خود هم سرور نیستم دردم به که گویم جز تو.

خدایا مرا بیش از پیش دوست بدار.

من محتاج محبت تو هستم.